In SOULED OUT: the Essentials in Soul proberen wij jullie te vermaken met alle essentiële albums die de soulmuziek door de jaren heen heeft voortgebracht. We bespreken niet alleen de bekende klassiekers, maar ook juist die platen die vaak nog altijd te weinig aandacht hebben gekregen. Wij hopen hen die aandacht nu te geven.We bespreken per jaar een aantal albums, artiesten en stijlen die volgens ons essentieel zijn voor dat jaar en die periode. Natuurlijk zullen we hierin niet altijd even volledig zijn volgens iedereen. Dus mis je een bepaald album bij een jaartal, wees dan zo vrij om te reageren en onze artikelreeks zo compleet mogelijk te maken.
Souljaar 1975
Sam Dees – The Show Must Go On
Fantastisch! Geweldig! Fenomenaal! Subliem! Alle superlatieven kan je voor dit album wel uit de kast trekken, maar het staat als een paal boven water. Dit is perfect.
Van de eerste beste noot af aan pakt dit album je bij de strot om je in een prachtige en groovende soultrip pas los te laten als je ten volle overtuigd bent van alle pracht en praal die hoornvliezen hebben gekieteld en je zenuwen hebben gestreeld. Prachtig album.
Allen Toussaint – Southern Nights
Toussaint heeft met Southern Nights ons een meesterwerk gegeven. Alles wat je van een goede plaat mag verwachten zit hierin. Het ietwat vagelijke conceptalbum bevat psychedelische noten, maar ook funk en soul. Soms wat gladder, soms wat rauwer. Een album dat in elke collectie te vinden moet zijn.
Greg Perry – One for the Road
Wat er echt van deze plaat afspat is de muzikaliteit. In elke groef, elke punt, elke komma zit 100% muzikaliteit. Het album mist misschien een echte uitschieter, maar aan de andere kant is het wel zo dat als meer artiesten albums gaan maken die over de gehele linie zo goed is, dan zou de muziek er in het geheel beter bijlopen.
Millie Jackson – Still Caught Up
Wat een stem, wat een stem, wat een stem! Ze blaast je echt weg op deze plaat. Werkelijk een topvocaliste! Voor als je van goede vocalen houdt. En dan ook de verhalende manier van de nummers. Heerlijk, vooral de eerste 3 songs zijn ijzersterk. Puur genieten deze soulplaat.
The Meters – Fire on the Bayou
Een wat relaxter album van the Meters dit keer. De herkenbare recepten zijn natuurlijk weer aanwezig. We hebben de groovende orgels, de stuiterende drums en de baslijnen. Daarnaast voegen ze prima zang toe en je hebt één van de beste funkalbums ooit te pakken. Op deze plaat is ook de latin terug te vinden. Overtuigend geheel vooral.
Yvonne Fair – The Bitch is Black
Het blijft me verrassen dat dit album een Motown album is. Yvonne Fair zat al geruime tijd bij het label voordat deze plaat, haar debuut, uitkwam. Helaas werd het ook haar enige plaat. Qua stijl is het helemaal niet des Motowns. Funky, vuig, een soort Betty Davis-light, maar dan met een betere stem. Geweldige plaat met louter sterke songs. Leuk weetje is dat we Marvin Gaye horen op Let Your Hair Down.
Smokey Robinson – A Quiet Storm
Erg sfeervol album vooral. De gehele relaxte sfeer die er om dit album hangt spreekt me erg aan. Smokey heeft een topstem die erg weet de boeien. Het muzikale gedeelte is erg ingetogen, erg mooi. Het is een soort artistiek schilderij op plaat.
Ook interessant
Roberta Flack – Feel like Makin’ Love
Wederom een prachtig album van Roberta Flack, natuurlijk gedragen door één van de mooiste soulstemmen allertijden. Ook een stuk minder covers dit keer.
Fela Kuti & the Africa ’70 – Expensive Shit
Bijzonder album met maar twee nummers. Wel twee lange nummers. Voor wie van een beetje afrofunk houdt.
Betty Davis –Nasty Gal
Vuiger krijgen we deze dame bijna niet. Opvallend is dan ook dat het gevoelige You and I het prijsnummer van deze plaat is.
Shirley Brown – Woman to Woman
De dame kan goed zingen, damn! Muzikaal niet heel baanbrekend, maar maal daar ook niet om als het maar goed in elkaar zit. En dat zit het.
Curtis Mayfield – There’s No Place Like America Today
Wederom weer een goed album van Mayfield. Iets ingetogener en rustiger dan normaal.
War – Why Can’t We Be Friends?
Low Rider is zonder twijfel de bekendste song van dit swingende album. War bezorgd immers altijd een lach op je gezicht.
Earth, Wind & Fire – Gratitude / Earth, Wind & Fire – That’s the Way of the World
Twee albums in één jaar voor deze groep. De eerste is een combinatie van live- en studionummers. Het tweede valt op door de mooie ballads.
Camille Yarbrough – The Iron Pot Cooker
Echt een album waar je zin in moet hebben. Vaak betiteld als spoken-word, maar Camille zingt ook een aardig wijsje.
Gil Scott-Heron & Brian Jackson – Midnight Band: the First Minute of a New Day
Combinatie die al eerder goud opleverde, nu ondersteund door de Midnight Band. Voor instrumentaal nog steeds opvallend fris.
Tyrones Davis – Turning Point
Het titelnummer zal een ieder wel kennen. Is ook meteen het hoogtepunt van dit prima soulplaatje.
Parliament – Mothership Connection
Vlot klinkende P-Funk met een zotte twist. Het bekende recept van Clinton en consorten wordt ook hier weer uitgespeeld.
Terry Callier – I Just Can’t Help Myself
Weer wat meer de folk kant op met deze plaat. Deze cd ligt misschien wel het dichtst in de buurt van zijn debuut.
The Isley Brothers – The Heat is On
De broertjes Isley zijn hier bezig met een glorieperiode. Ook dit album is nog opgenomen met de gehele groep die achter prijsalbum 3+3 zat.
Curtis Mayfield & the Staple Singers – Let’s Do it Again
Een goede stap van the Staple Singers om met Mayfield in zee te gaan. Het titelnummer zorgde er weer voor dat the back on top waren.
Gwen McCrae – Rockin’ Chair
Album dat het vooral van de stem van deze dame moet hebben. Zowel zwoel als warm en integer.
Ann Peebles – Tellin’ It
Album volgens het gewenste soulconcept met de ijzersterke vocalen van Ann Peebles. Over de gehele linie een uitstekende plaat.
Sugar Billy – Super Duper Love
en gitaartje hier en daar en wat funky soul. Voeg daar een fijne stem met een lekker randje aan toe en je bent hooked.
Tower of Power – In the Slot / Tower of Power – Urban Renewal
De eerste is het eerste album met nieuwe zanger Lenny Williams. De tweede is wat romantischer.
Ohio Players – Fire / Ohio Players – Honey
Ook de Ohio Players maakten twee platen dit jaar. Fire is wat psychedelischer, meer richting de funkrock soms. Honey is wat zwoeler, maar nog steeds erg funky.
The O’Jays – Survival
Je weet zo onderhand wat je van the O’Jays mag verwachten. Dat is op deze plaat niet anders, alleen zonder de topkwaliteit van de twee voorgangers.
Minnie Riperton – Adventures in Paradise
Van vele markten thuis, dit album van Minnie Riperton. Klein, swingend, vrolijk of juist intiem. Je kan het allemaal hier op vinden.
Rufus & Chaka Khan – Rufus featuring Chaka Khan
Gouden combinatie maakt wederom een prima plaat. Persoonlijk vind ik het bijna zonde dat Chaka alleen verder is gegaan. Met Rufus was ze beter.
Van McCoy – Disco Baby
Disco kwam in opkomst en Van McCoy (helaas veel te vroeg overleden) heeft op deze plaat twee onversneden discohits staan: The Hustle en Get Dancin’.
Harold Melvin & the Blue Notes – To be True
De echte grote hits ontbreken dan wel op deze plaat, maar nog steeds maakten ze hier een bijzonder degelijk en interessant soulalbum.
Di Melo – Di Melo
Voor de mensen die ook weleens Portugees kunnen slikken. Mooi geheel met een romantische sfeer.
Labi Siffre – Remember My Song
Openingstrack is gesampled in één van Eminem’s grootste hits, maar The Vulture is het echte prijsnummer van deze plaat.
Donna Summer – Love to Love You Baby
Deze dame is onlosmakelijk verbonden met de disco. Daarvoor had ze ook nog dit leuke (geile) plaatje.
The Undisputed Truth – Cosmis Truth
Dit album is toch wel anders dan anders. Misschien dat ze ook wat meegingen in de tijd.
The Trammps – The Legendary Zing Album
The Trammps zullen altijd een disco-label op zich geplakt hebben, maar deze plaat is nog echte soul.
Al Jarreau – We Got By
Misschien niet een plaat om stijl van achterover te slaan, maar wel gewoon een lekkere plaat.
KC & the Sunshine Band – KC & the Sunshine Band
Feel good music in optima forma. Neigt wel een beetje richting het foute.
Opus de Soul 