Dit gezelschap geeft ons nu al drie albums lang een absolute energieke trip. In een fijne combinatie van rhythm & blues, soul, funk en wat rock & roll hebben ze ons al meerdere keren uitstekend vermaakt. Geen wonder dus dat ik enthousiast werd bij het zien van deze nieuwe release.
Lees verder “Recensie: Black Joe Lewis and the Honeybears – Backlash (2017)”
Elk weekend ben ik druk bezig met het presenteren van mijn Opus de Soul top10. Dat is een top10 bestaande uit al het goede nieuwe muziek wat de soul te bieden heeft. Nu luister ik niet alleen nieuwe releases, maar ook oudere (re)releases. Vooral de uitgaven onder labels als Kent, Ace en Numero zijn de moeite waard. Daar maak ik dan vanaf nu een wekelijkse top5 van en die plaats ik dan weer op woensdag of donderdag. Met dit als editie 2 Lees verder “Classic/Rare Soul Top 5”
So
uled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Tammi Terrell – Irresistible (1968)”
Ondanks dat er deze week maar 2 nieuwkomers zijn is er toch het één en ander veranderd in de top10. Vooral aan de top is het een aardig geschuif van plekken en plaatsen geworden, met zelfs een nieuwe nummer 1. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 37”
Elk weekend ben ik druk bezig met het presenteren van mijn Opus de Soul top10. Dat is een top10 bestaande uit al het goede nieuwe muziek wat de soul te bieden heeft. Nu luister ik niet alleen nieuwe releases, maar ook oudere (re)releases. Vooral de uitgaven onder labels als Kent, Ace en Numero zijn de moeite waard. Daar maak ik dan vanaf nu een wekelijkse top5 van en die plaats ik dan weer op woensdag. Met dit als editie 1
De laatste weken leek het weer even de goede kant op te gaan, maar dat stokt deze week weer. Maar liefst één nieuwkomer voor de 10 van deze week. Een nummer waarin Leon Bridges als feature zijn opwachting maakt. Hierdoor is Dornik er uit. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 36”
Gaat het dan eindelijk een beetje los komen in de soulwereld in 2017? Deze week maar liefst 4 nieuwkomers, waaronder een Gregory Porter die Nat King Cole covert en Kamasi Washington die Ibeyi ondersteund. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 35”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Al Wilson – Searching for the Dolphins (1968)”
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Kriss Berry en Cookin’ on 3 Burners”
Het gaat nog maar mondjesmaat verder in deze top10 de laatste weken. De zomervakantieperiode heeft in ieder geval weinig uitzonderlijks gebracht. Een top10 met dezelfde tien als vorige week. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 33”
Good old Don Bryant maakt al muziek sinds de jaren ’60. In de lijn van artiesten als Solomon Burke en Mavis Staples maakt ook hij een comeback, jaren later. Het is een combinatie van covers en nieuwe songs en de eerste singles beloofden al dat Bryant er nog wel raad mee wist. Lees verder “Recensie: Don Bryant – Don’t Give Up on Love (2017)”
Zoals ik al aangaf in het vorige artikel houdt het nog niet over met muziekjaar 2017. Ook deze week niet meer dan één nieuwkomer in de top10. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 31”
Wat qua stijlen kan verwachten bij deze artiesten zit natuurlijk al in hun artiestennaam ingebakken. Funky muziek met wat invloeden uit India. Van sitar tot gitaren, van strakke drums tot synths op en top en er over. Een beetje vreemd, maar vinden jullie het ook lekker?
Lees verder “Wat 2017 ons brengt… The Bombay Royale – I Love You Love You”
The story continues. Deze week maar één nieuwe. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 31”
Mocambo is een label dat al enige tijd aan funky muziek wegen timmert. Eric Boss is één van de twee van Myron & E en heeft op dat label nu een nieuwe single uit. Funky is het voor zeker. Beetje in de trant van Bruno Mars zou je wellicht kunnen zeggen. Ik vind het zeker wel een cool nummer, maar wat vinden jullie?
Lees verder “Wat 2017 ons brengt… Eric Boss – Closer to the Spirit”
Het tegenvallende muziekjaar 2017 lijkt nog even door te gaan. Deze week zelfs helemaal geen nieuwkomers. Heel even leek het erop dat Jessie Ware het ging redden, maar helaas toch niet goed genoeg.
Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 30”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Eddie Floyd – I’ve Never Found a Girl (1968)”
Nog steeds laten de echt interessante albumreleases op zich wachten. Misschien dat het dan toch traditiegetrouw in de maanden van het najaar los gaat. Wel weer wat nieuwe songs deze week.
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Eric Roberson en Trombone Shorty”
Redelijke geruisloos kwam Cody ChessnuTT dit jaar met dit nieuwe album aan. Na de cultstatus van zijn Masterpiece album duurde het jaren voordat er iets nieuws kwam. In 2012 werden we niet teleurgesteld met het ijzersterke Landing en nu dus weer vijf jaar later veertien verse nummers waarin hij ook met grootheid Saadiq samenwerkte. Lees verder “Recensie: Cody ChesnuTT – My Love Divine Degree (2017)”
Vanwege een vakantie een weekje over geslagen. Kon dus mooi twee weken putten uit nieuwe songs en daardoor hebben we totaal vier nieuwkomers.
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Met echt goede albums blijft het nog behelpen. Met wat leuke singles is dat wel anders. Deze week hebben we 3 nieuwe songs, waardoor onder andere langblijvers als Cody en PJ het veld moeten ruimen. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 26”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | The Mohawks – The Champ (1968)”
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Braxton Cook en Gorillaz”
Als we het hebben over albums, dan worden we de laatste weken niet echt verwend in soul-land. Weinig nieuwe releases op dat vlak. Gelukkig komen er nog wel een aantal nieuwe singletjes uit die zorgen voor vier nieuwkomers. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 25”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Deze week doen we het met één nieuwe binnenkomer. Dat is ook nog eens een nummer die ik al een tijdje geleden hoorde, maar die nu echt is gaan landen. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 24”
Het zijn best bezige bijtjes, die Ephemerals. In vier jaar tijd releasen ze drie albums. Nu bevielen die uit 2014 en 2015 mij ook al erg goed, dus wat het een no-brainer dat ik dit album ook weer zou gaan beluisteren. Met daar aan kleine bespreking aan.
Lees verder “Recensie: Ephemerals – Egg Tooth (2017)”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Otis Redding – The Immortal (1968)”
Niet de meest verheffende muziekweek, maar toch weer wat nieuwe dingetjes gehoord die tot iets moois op een later moment gaan komen. Nu drie nieuwkomers. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 23”
P.J. Morton is zo’n naam die de laatste jaren af en toe ergens op dook. Hij deed meer voor anderen, maar maakte af en toe zelf ook een plaat. Dat begon in 2010, er kwam een vervolg in 2013 en nu is daar het splinternieuwe Gumbo. Lees verder “Recensie: PJ Morton – Gumbo (2017)”
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Soul Scratch en Tanika Charles”
We doen het deze week met vier nieuwe binnenkomers. Wel allemaal op de onderste vier plekken en daarboven veranderd maar weinig. Dat maakt de volgende top10:
Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 22”
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Tuxedo en Somi”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Johnnie Taylor – Who’s Making Love (1968)”
Het wil nog niet echt vlotten met de zomerse soulklanken. Te weinig nummers kunnen mij vooralsnog beklijven en zo richting de eerste helft van 2017 heb ik ook nog maar weinig topalbums gehoord. We doen het in week 21 met één nieuwkomer. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 21”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Stevie Wonder – For Once in my Life (1968)”
Het weer wordt zomerser, de muziek wordt luchtiger en daarmee vaak niet altijd veel beter. We moeten het dan ook doen met een schamele één nieuwe binnenkomer.
Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 20”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Marvin Gaye – In the Groove (1968)”
Het zijn vaak de namen van Maxwell en d’Angelo die genoemd worden als de mannelijke uitvinders van de nu-soul. Maar deze Britse Omar is er ook één die in dat rijtje gezet kan worden. Volgens velen in ieder geval. Des te meer dat het altijd interessant is als hij met nieuw werk komt en ik moet zeggen dat in ieder geval de cover als zeer geslaagd is.
Lees verder “Recensie: Omar – Love in Beats (2017)”
Weinig nieuws onder de zon deze week. We hebben maar één nieuwkomer. Dat is ook nog eens dezelfde artiest als degene die er uit gaat. We hebben wel een nieuwe nummer 1. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 19”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.
Lees verder “Round Up 2017 met onder andere Jamiroquai en Raul Midón”
Niet veel nieuwe songs deze week. Het zijn er maar twee. Maar één van die twee komt wel als een komeet binnen. Hierdoor staat er één artiest nu twee keer in. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 18”
In SOULED OUT: the Essentials in Soul proberen wij jullie te vermaken met alle essentiële albums die de soulmuziek door de jaren heen heeft voortgebracht. We bespreken niet alleen de bekende klassiekers, maar ook juist die platen die vaak nog altijd te weinig aandacht hebben gekregen. Wij hopen hen die aandacht nu te geven.We bespreken per jaar een aantal albums, artiesten en stijlen die volgens ons essentieel zijn voor dat jaar en die periode. Natuurlijk zullen we hierin niet altijd even volledig zijn volgens iedereen. Dus mis je een bepaald album bij een jaartal, wees dan zo vrij om te reageren en onze artikelreeks zo compleet mogelijk te maken. Lees verder “SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2010”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | Aretha Franklin – Aretha Now (1968)”
Het is alweer twaalf jaar geleden dat Leela James indruk op ons maakte met debuutalbum. In 2005 veroverde zij de soulwereld met de nu nog steeds sterke song Music.
Na dit geweldige debuut was haar succes wisselend evenals de kwaliteit van haar muziek en haar albums. Ik ben altijd wel blij verrast als zij nieuwe muziek uitbrengt en dat was dit jaar niet anders met deze nieuwe plaat. Kan ze weer terugkregen naar de kwaliteit van haar debuut uit 2005?
Lees verder “Recensie: Leela James – Did It for Love (2017)”
Deze gebeurd er weer wat meer. Er staan steeds meer interessante albums op de rol en deze week hebben we maar liefst 5 nieuwkomers. Sommige namen zijn bekend, maar anderen wellicht een stukje minder bekend. Lees verder “Opus de Soul Top 10 – 2017 week 17”
Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.
Lees verder “Souled Out! the Essentials Reviewed | James Carr – You Got My Mind Messed Up (1968)”
Opus de Soul 