Souled Out! the Essentials Reviewed | The Marvelettes – Please Mr. Postman (1961)

SouledOutReviewed-bannerMet Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.


Een aardig album waarin de focus qua kwaliteit toch vooral op de titeltrack ligt.
1. Angel – aardig nummer, meer niet
2. I Want a Guy – zelfde vibe en zelfde gevoel hier
3. Please Mr. Postman – je hoort waarom dit een hit is. Heeft die extra aanstekelijkheid
4. So Long Baby – vocaal wat uitdagender
5. I Know How it Feels – niet al te boeiend
6. Way over There – heeft veel weg van die ene hit
7. Happy Days – mist dat extra’s
8. You Don’t Want Me No More – zelfde laken en pak
9. All the Love I Got – swingt wel aardig
10. Whisper – doet me weinig
11. Oh I Apologize – die piano swingt wel
[bol_product_links block_id=”bol_562215ed6873a_selected-products” products=”1000004012030042″ name=”mr postman” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”DBDBDB” border_color=”000000″ width=”200″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]