Wat 2017 ons brengt… Eric Boss – Closer to the Spirit

Mocambo is een label dat al enige tijd aan funky muziek wegen timmert. Eric Boss is één van de twee van Myron & E en heeft op dat label nu een nieuwe single uit. Funky is het voor zeker. Beetje in de trant van Bruno Mars zou je wellicht kunnen zeggen. Ik vind het zeker wel een cool nummer, maar wat vinden jullie?

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 30

Het tegenvallende muziekjaar 2017 lijkt nog even door te gaan. Deze week zelfs helemaal geen nieuwkomers. Heel even leek het erop dat Jessie Ware het ging redden, maar helaas toch niet goed genoeg.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Eddie Floyd – I’ve Never Found a Girl (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 29

Nog steeds laten de echt interessante albumreleases op zich wachten. Misschien dat het dan toch traditiegetrouw in de maanden van het najaar los gaat. Wel weer wat nieuwe songs deze week.

Recensie: Cody ChesnuTT – My Love Divine Degree (2017)

Redelijke geruisloos kwam Cody ChessnuTT dit jaar met dit nieuwe album aan. Na de cultstatus van zijn Masterpiece album duurde het jaren voordat er iets nieuws kwam. In 2012 werden we niet teleurgesteld met het ijzersterke Landing en nu dus weer vijf jaar later veertien verse nummers waarin hij ook met grootheid Saadiq samenwerkte.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 28

Vanwege een vakantie een weekje over geslagen. Kon dus mooi twee weken putten uit nieuwe songs en daardoor hebben we totaal vier nieuwkomers.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 26

Met echt goede albums blijft het nog behelpen. Met wat leuke singles is dat wel anders. Deze week hebben we 3 nieuwe songs, waardoor onder andere langblijvers als Cody en PJ het veld moeten ruimen.

Souled Out! the Essentials Reviewed | The Mohawks – The Champ (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Round Up 2017 met onder andere Braxton Cook en Gorillaz

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 25

Als we het hebben over albums, dan worden we de laatste weken niet echt verwend in soul-land. Weinig nieuwe releases op dat vlak. Gelukkig komen er nog wel een aantal nieuwe singletjes uit die zorgen voor vier nieuwkomers.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Marvin Gaye & Tammi Terrell – You’re All I Need (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 24

Deze week doen we het met één nieuwe binnenkomer. Dat is ook nog eens een nummer die ik al een tijdje geleden hoorde, maar die nu echt is gaan landen.

Recensie: Ephemerals – Egg Tooth (2017)

Het zijn best bezige bijtjes, die Ephemerals. In vier jaar tijd releasen ze drie albums. Nu bevielen die uit 2014 en 2015 mij ook al erg goed, dus wat het een no-brainer dat ik dit album ook weer zou gaan beluisteren. Met daar aan kleine bespreking aan.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Otis Redding – The Immortal (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 23

Niet de meest verheffende muziekweek, maar toch weer wat nieuwe dingetjes gehoord die tot iets moois op een later moment gaan komen. Nu drie nieuwkomers.

Recensie: PJ Morton – Gumbo (2017)

P.J. Morton is zo’n naam die de laatste jaren af en toe ergens op dook. Hij deed meer voor anderen, maar maakte af en toe zelf ook een plaat. Dat begon in 2010, er kwam een vervolg in 2013 en nu is daar het splinternieuwe Gumbo.

Round Up 2017 met onder andere Soul Scratch en Tanika Charles

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 22

We doen het deze week met vier nieuwe binnenkomers. Wel allemaal op de onderste vier plekken en daarboven veranderd maar weinig. Dat maakt de volgende top10:

Round Up 2017 met onder andere Tuxedo en Somi

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Johnnie Taylor – Who’s Making Love (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 20

Het weer wordt zomerser, de muziek wordt luchtiger en daarmee vaak niet altijd veel beter. We moeten het dan ook doen met een schamele één nieuwe binnenkomer.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Marvin Gaye – In the Groove (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Recensie: Omar – Love in Beats (2017)

Het zijn vaak de namen van Maxwell en d’Angelo die genoemd worden als de mannelijke uitvinders van de nu-soul. Maar deze Britse Omar is er ook één die in dat rijtje gezet kan worden. Volgens velen in ieder geval. Des te meer dat het altijd interessant is als hij met nieuw werk komt en ik moet zeggen dat in ieder geval de cover als zeer geslaagd is.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 19

Weinig nieuws onder de zon deze week. We hebben maar één nieuwkomer. Dat is ook nog eens dezelfde artiest als degene die er uit gaat. We hebben wel een nieuwe nummer 1.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Sly & the Family Stone – Dance to the Music (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Round Up 2017 met onder andere Jamiroquai en Raul Midón

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de korte impressies.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 18

Niet veel nieuwe songs deze week. Het zijn er maar twee. Maar één van die twee komt wel als een komeet binnen. Hierdoor staat er één artiest nu twee keer in.

SOULED OUT! the Essentials in Soul | 2010

In SOULED OUT: the Essentials in Soul proberen wij jullie te vermaken met alle essentiële albums die de soulmuziek door de jaren heen heeft voortgebracht. We bespreken niet alleen de bekende klassiekers, maar ook juist die platen die vaak nog altijd te weinig aandacht hebben gekregen. Wij hopen hen die aandacht nu te geven.We bespreken per jaar een aantal albums, artiesten en stijlen die volgens ons essentieel zijn voor dat jaar en die periode. Natuurlijk zullen we hierin niet altijd even volledig zijn volgens iedereen. Dus mis je een bepaald album bij een jaartal, wees dan zo vrij om te reageren en onze artikelreeks zo compleet mogelijk te maken.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Aretha Franklin – Aretha Now (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Recensie: Leela James – Did It for Love (2017)

Het is alweer twaalf jaar geleden dat Leela James indruk op ons maakte met debuutalbum. In 2005 veroverde zij de soulwereld met de nu nog steeds sterke song Music.
Na dit geweldige debuut was haar succes wisselend evenals de kwaliteit van haar muziek en haar albums. Ik ben altijd wel blij verrast als zij nieuwe muziek uitbrengt en dat was dit jaar niet anders met deze nieuwe plaat. Kan ze weer terugkregen naar de kwaliteit van haar debuut uit 2005?

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 17

Deze gebeurd er weer wat meer. Er staan steeds meer interessante albums op de rol en deze week hebben we maar liefst 5 nieuwkomers. Sommige namen zijn bekend, maar anderen wellicht een stukje minder bekend.

Souled Out! the Essentials Reviewed | James Carr – You Got My Mind Messed Up (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 16

De zomerse vibes laten zich zowel in het weerbeeld als in de muziekwereld nog niet echt zien. Deze week wel weer wat leuke nieuwkomers.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Jerry Butler – The Iceman Cometh (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 15

Vier nieuwe binnenkomers maar liefst deze week. Daar zitten een aantal zeer bekenden namen tussen zoals India.Arie en Amp Fiddler, maar ook minder bekende als Braxton Cook en Jonny P. Daarvoor hebben een aantal langzitters het veld moeten ruimen en hebben we weer een mooie top10.

Round Up 2017 met onder andere Sinkane en Thundercat

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de eerste.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Fugi – Mary, Don’t Take Me On No bad Trip (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 14

Echt goede albums moeten er duidelijk nog komen dit muziekjaar. Gelukkig komen er zo nu en dan wel wat leuke singles uit. Daar kan ik dan mooi deze top10 weer mee vullen. Deze week vier nieuwkomers.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Sly & the Family Stone – Life (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 13

Zo los en vast kwamen er deze week weer nieuwe leuke nummers uit. Het aantal albums in mijn genres wordt ook iets groter. Echte volle verrassingen ben ik echter nog niet tegen gekomen.

Recensie: Valerie June – The Order of Time (2017)

Een beetje een aparte is ze wel, die Valerie June. En dat is meteen ook wel goed te vertalen naar haar stem. Die is zo herkenbaar dat je meteen weet naar wie je aan het luisteren bent. Daarbij kan ik ook wel meteen zeggen dat je er van moet houden, haar sound. Want anders ga je een heel album niet trekken. Zelf leerde ik June kennen met haar vorige plaat uit 2013. Die beviel goed, maar haar debuut uit 2006 heb ik nooit aan het luisterend oor gelegd.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Etta James – Tell Mama (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 12

Twee nieuwe binnenkomers en weinig verandering aan de top. Daar moeten we het deze week mee doen. Er kwamen best een aardig aantal songs uit, die waren prima. Maar dat is dan weer niet genoeg voor deze top10.

Recensie: Ed Sheeran – ÷ (2017)

Door de “pure” muziekliefhebbers wordt altijd wat laatdunkend over de commerciële hitlijsten gepraat. Maar als er één artiest is waarvan ik vind dat hij zijn talenten goed gebruikt en ook in de hitlijsten komt, dan is het Ed Sheeran wel. Zijn andere twee rekensommetjes (+ en x) vond ik beide prima platen en daar staan nummers op waar ik nog steeds graag naar luister. Ben dan nog geen groot liefhebber te noemen als het op zijn eerste singles van deze plaat aan komt, maar daar kunnen de veertien andere songs nog verandering in brengen.

Souled Out! the Essentials Reviewed | Clarence Carter – This is Clarence Carter (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Round Up 2017 met onder andere Wyclef Jean en Kehlani

Elk jaar komen er legio platen uit en ik heb nooit de tijd om al die platen stuk voor stuk te bespreken via een uitgebreide recensie. Normaal kies ik er dan ook voor om het eind van het jaar met een round up alle overgebleven platen kort te bespreken. Dat ga ik dit jaar anders doen, door het ongeveer per kwartaal met jullie te delen en daarom bij deze de eerste.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 11

In alles een rustig weekje. Aan de ene kant heb ik weinig tijd gehad om nieuwe posts te plaatsen, aan de andere kant is er weinig interessant nieuwe muziek uitgekomen. We moeten het deze week doen met maar één nieuwkomer. Verder wel een nieuwe nummer 1 trouwens.

Souled Out! the Essentials Reviewed | James Carr – A Man Needs a Woman (1968)

Souled Out! the Essentials Reviewed | Met Souled Out! the Essentials Reviewed schrijf ik een nieuw hoofdstuk in mijn langlopende Souled Out! the Essentials in Soul reeks. De bedoeling van dit nieuwe hoofdstuk is dat ik mijn persoonlijke mening ga geven van alle in the Essentials in Soul behandelde albums. Want het moge dan wel als Essentials betiteld worden, misschien ben ik die mening helemaal niet toegediend!
Ik ga dit doen door middel van een track-by-track review. Een kort recensie van de platen door de nummers apart van elkaar te bespreken. Je kan het zien als een live-review, omdat ik mijn commentaren bij de nummers schrijf terwijl ik die aan het beluisteren ben. Daarbij neem ik natuurlijk eerdere luisterbeurten mee.

Opus de Soul Top 10 – 2017 week 10

Het moet gezegd worden: een vrij makkelijk weekje dit keer. Week10 is geen week van de grote ontdekkingen en nieuwe grote releaes. Misschien op Ed Sheeran na dan, maar die was ook weer niet echt goed genoeg. Één nieuwkomer, daar doen we het mee.

Recensie: Robert Randolph & The Family Band – Got Soul (2017)

Dit is toch alweer het vierde album van Robert Randolph & the Family Band. Het begon voor hun allemaal in 2006. Voor mij persoonlijk is dit pas het eerste album dat ik van hun hoor en ga er dan ook met weinig vooroordelen in. Als ik dan toch ergens op af moet gaan is het de cover en die belooft mij vintage soul met een bluesy karakter.